پروتکل SMTP یا انتقال ایمیل ساده چیست و چه کاربردهایی دارد؟

پروتکل انتقال ایمیل ساده (SMTP) پروتکلی است که برای ارسال و دریافت پیام‌های الکترونیکی (ایمیل) از طریق اینترنت استفاده می‌شود. این یک پروتکل استاندارد است که نحوه انتقال پیام‌های ایمیل بین سرورهای ایمیل و همچنین بین سرویس گیرندگان ایمیل و سرورها را مشخص می‌کند.

SMTP به طور پیش‌فرض روی پورت 25 کار می‌کند و بر روی مدل مشتری-سرور کار می‌کند. هنگامی که کاربر یک پیام ایمیل ارسال می‌کند، نرم افزار سرویس گیرنده ایمیل او (مانند Microsoft Outlook، Gmail و غیره) با استفاده از SMTP به سرور ایمیل او متصل می‌شود و پیام را به سرور ارسال می‌کند. سپس سرور ایمیل از SMTP برای ارسال پیام به سرور ایمیل گیرنده استفاده می‌کند، که به نوبه خود پیام را به نرم افزار مشتری ایمیل گیرنده تحویل می‌دهد.

منظور از پروتکل SMTP چیست؟

 SMTP یک پروتکل مبتنی بر متن است که از مجموعه ای از دستورات و پاسخ‌ها برای برقراری ارتباط بین سرورها استفاده می‌کند. برخی از دستورات رایج SMTP عبارتند از HELO (برای شروع ارتباط)، MAIL FROM (برای تعیین آدرس ایمیل فرستنده استفاده می‌شود، RCPT TO  برای تعیین آدرس ایمیل گیرنده استفاده می‌شود و DATA برای شروع انتقال متن پیام استفاده می‌شود.

SMTP  همچنین شامل ویژگی‌هایی برای رسیدگی به خطاهای ارسال ایمیل است، مانند پیام‌های برگشتی که به فرستنده اطلاع می‌دهند که یک پیام ارسال نشده است. علاوه بر این، SMTP از مکانیسم های احراز هویت برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به حساب‌های ایمیل و جلوگیری از ارسال هرزنامه پشتیبانی می‌کند.

پروتکل SMTP چگونه کار می‌کند؟

این پروتکل در برقراری ارتباط بین سرورهای ایمیل و همچنین بین کلاینت‌های ایمیل و سرورهای ایمیل به کار می‌رود. این پروتکل از پورت 25 استفاده می‌کند و به صورت مدل مشتری-سرور عمل می‌کند. در زیر چگونگی کارکرد این پروتکل شرح داده شده است:

1. فرستنده ایمیل با استفاده از نرم‌افزار کلاینت ایمیلی مانند Microsoft Outlook یا Gmail پیام خود را ایجاد می‌کند.
2. کلاینت ایمیل با استفاده از پروتکل SMTP روی پورت 25 (یا پورت تعیین شده دیگر) به سرور ایمیل متصل می‌شود.
3. کلاینت ایمیل با ارسال دستور “HELO” (یا “EHLO” برای کاربردهای گسترده‌تر) برای برقراری ارتباط با سرور ایمیل آغاز می‌شود.
4. کلاینت ایمیل با استفاده از دستور “MAIL FROM”، آدرس ایمیل فرستنده را مشخص می‌کند.
5. کلاینت ایمیل با استفاده از دستور “RCPT TO”، آدرس ایمیل گیرنده (ها) را مشخص می‌کند.
6. سرویس گیرنده ایمیل محتوای پیام را با استفاده از دستور SMTP “DATA” ارسال می‌کند.
7. مشتری ایمیل یک نقطه (“.”) روی یک خط به تنهایی برای نشان دادن پایان محتوای پیام ارسال می‌کند.
8. سپس سرور ایمیل از SMTP برای ارسال پیام به سرور ایمیل گیرنده استفاده می‌کند.
9. سرور ایمیل گیرنده از SMTP برای تحویل پیام به مشتری ایمیل گیرنده استفاده می‌کند.

SMTP همچنین شامل ویژگی‌هایی برای رسیدگی به خطاهای ارسال ایمیل است، مانند پیام‌های برگشتی که به فرستنده اطلاع می‌دهند که یک پیام ارسال نشده است. علاوه بر این، SMTP  از مکانیسم های احراز هویت برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به حساب‌های ایمیل و جلوگیری از ارسال هرزنامه پشتیبانی می‌کند.

با دستورات SMTP آشنا شوید!

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)  دستوراتی را برای ارسال و دریافت ایمیل تعریف می‌کند. برخی از دستورات SMTP عبارتند از:

1. HELO/EHLO: این دستور به سرور ایمیل مقصد اطلاع می‌دهد که سرور فعلی قصد ارسال ایمیل دارد. این دستور با ارسال نام دامنه ماشین ارسال کننده آغاز می‌شود.
2. MAIL FROM: این دستور برای اعلام آدرس ایمیل فرستنده استفاده می‌شود. این دستور با ارسال آدرس ایمیل فرستنده آغاز می‌شود.
3. RCPT TO: این دستور برای اعلام آدرس ایمیل گیرنده استفاده می‌شود. برای ارسال به چندین گیرنده می توانید این دستور را چندین بار تکرار کنید. این دستور با ارسال آدرس ایمیل گیرنده آغاز می‌شود.
4. DATA: این دستور به سرور ایمیل می‌گوید که متن اصلی ایمیل در حال ارسال است. متن اصلی در این دستور به همراه تمامی بخش‌های ایمیل ارسال می‌شود، از جمله عنوان، بدنه و پیوست‌ها.
5. QUIT: این دستور به سرور ایمیل می‌گوید که ارتباط با سرور مقصد برقرار شده و ارسال ایمیل به پایان رسیده است.

علاوه بر اینها، دستورات SMTP دیگری نیز وجود دارد که برای مدیریت صندوق پستی و دیگر وظایف مربوط به ارسال و دریافت ایمیل مفید هستند.

با مشکلات SMTP  آشنا شوید!

هنگام استفاده از SMTP، ممکن است با مشکلاتی مواجه شوید. برخی از این مشکلات عبارتند از:

1. Spamming: یکی از مشکلات عمده در استفاده از SMTP، spamming یا ارسال ناموزون ایمیل ها به تعداد زیاد است. برخی از افراد و شرکت ها از SMTP برای ارسال ایمیل های تبلیغاتی یا هرزنامه استفاده می کنند که می‌تواند به بلوکه شدن سرور شما و مسدود شدن آدرس IP شما توسط سرویس های ایمیلی بزرگ منجر شود.
2. محدودیت حجم ارسال: برخی از سرویس های ایمیل، حداکثر حجم ایمیل هایی که می توانید ارسال کنید را محدود می کنند. در صورت ارسال ایمیل با حجم بزرگ، ممکن است برخی از سرویس های ایمیل مقصد به دلیل اینکه نمی‌توانند فایل‌های بزرگ را دریافت کنند، ایمیل را بلوکه کنند.
3. مشکلات امنیتی: استفاده از SMTP می‌تواند در برخی موارد مشکلات امنیتی ایجاد کند. برخی از افراد می‌توانند با تلاش برای کسب دسترسی به حساب های ایمیل شما، از این طریق از آن ها سوء استفاده کنند.
4. مشکلات شبکه: ممکن است با مشکلات شبکه هنگام استفاده از SMTP مواجه شوید. به عنوان مثال، ممکن است سرور SMTP شما برای چند دقیقه غیرفعال شود یا دچار اختلال شبکه شود که باعث اختلال در ارسال یا دریافت ایمیل ها می‌شود.
5. تأخیر در ارسال: در صورتی که تعداد زیادی ایمیل در صف ارسال وجود داشته باشد، ممکن است تأخیر در ارسال ایمیل اتفاق افتد.

فرایند ارسال نامه در SMTP چگونه است؟

SMTP (پروتکل انتقال نامه ساده) یک پروتکل استاندارد است که برای ارسال پیام‌های ایمیل از طریق اینترنت استفاده می‌شود. فرآیند ارسال ایمیل با استفاده از SMTP شامل مراحل زیر است:

  1.   سرویس گیرنده ایمیل فرستنده (مانند Microsoft Outlook یا Gmail) یک اتصال به سرور SMTP ایجاد می‌کند که نامه‌های خروجی را برای دامنه فرستنده مدیریت می‌کند. این اتصال معمولاً در پورت 25 یا 587 انجام می‌شود.

   2.  سرویس گیرنده ایمیل فرستنده سپس آدرس ایمیل گیرنده و آدرس ایمیل فرستنده را به سرور SMTP ارسال می‌کند. آدرس ایمیل گیرنده در قسمت “To:” مشخص شده است، در حالی که آدرس ایمیل فرستنده در قسمت “From:” مشخص شده است.

  3. سرور SMTP آدرس ایمیل فرستنده را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که معتبر است و فرستنده مجاز به ارسال نامه از آن آدرس است. اگر فرستنده مجاز نباشد، سرور SMTP پیام را رد می‌کند.

   4.  سپس سرور SMTP آدرس ایمیل گیرنده را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که معتبر است و دامنه گیرنده وجود دارد. اگر دامنه گیرنده وجود نداشته باشد، سرور SMTP پیام را رد می‌کند.

   5.  سرویس گیرنده ایمیل فرستنده سپس محتوای پیام را به سرور SMTP ارسال می‌کند. این شامل موضوع ایمیل، متن پیام و هر پیوست می‌شود.

    6. سرور SMTP سرصفحه های خود را شامل تاریخ و زمان دریافت پیام به پیام اضافه می‌کند و سپس پیام را به سرور ایمیل گیرنده ارسال می‌کند. این کار با استفاده از رکوردهای MX (مبادله ایمیل) دامنه گیرنده برای تعیین سرور ایمیل گیرنده انجام می‌شود.

7. سرور ایمیل گیرنده پیام را دریافت کرده و آن را در صندوق پستی گیرنده ذخیره می‌کند.

  8.   سرویس گیرنده ایمیل گیرنده پیام را با استفاده از POP (پروتکل اداره پست) یا IMAP (پروتکل دسترسی به پیام اینترنتی) از صندوق پست بازیابی می‌کند.

  9.   مشتری ایمیل گیرنده سپس پیام را به گیرنده نمایش می‌دهد.

به طور کلی، فرآیند ارسال ایمیل با استفاده از SMTP نسبتاً ساده و سرراست است، اما تعدادی بررسی و اعتبارسنجی وجود دارد که در طول مسیر برای اطمینان از تحویل صحیح پیام و جلوگیری از هرزنامه و سایر ایمیل‌های ناخواسته انجام می‌شود.

 SMTP چه اجزایی دارد؟

SMTP (پروتکل انتقال نامه ساده) یک پروتکل استاندارد است که برای ارسال پیام‌های ایمیل از طریق اینترنت استفاده می‌شود. اجزای SMTP عبارتند از:

     User Agent (UA): User Agent مشتری ایمیلی است که پیام ایمیل را ایجاد و ارسال می‌کند. نمونه‌هایی از سرویس گیرندگان ایمیل عبارتند از Microsoft Outlook، Apple Mail و Gmail.

     نماینده ارسال نامه (MSA): نماینده ارسال نامه، پیام ایمیل را از نماینده کاربر دریافت می‌کند و آن را برای تحویل به نماینده انتقال نامه (MTA) ارسال می‌کند. MSA همچنین برخی از اعتبارسنجی پیام اولیه را انجام می‌دهد و پیام را برای تحویل آماده می‌کند.

     Mail Transfer Agent (MTA): Mail Transfer Agent مسئول انتقال پیام ایمیل از دامنه فرستنده به دامنه گیرنده است. MTA از سیستم نام دامنه (DNS) برای تعیین سرور ایمیل گیرنده استفاده می‌کند و سپس پیام را به صندوق پستی گیرنده تحویل می‌دهد.

     نماینده تحویل نامه (MDA): نماینده تحویل نامه مسئول ذخیره پیام ایمیل در صندوق پستی گیرنده است. MDA معمولاً بر روی سرور ایمیل گیرنده اجرا می‌شود و مسئول دریافت نامه‌های دریافتی و ذخیره آن در صندوق پستی مناسب است.

     Mail Access Agent (MAA): Mail Access Agent نرم افزاری است که گیرنده برای دسترسی به صندوق پستی خود و بازیابی پیام‌های ایمیل خود از آن استفاده می‌کند. نمونه‌هایی از عوامل دسترسی به ایمیل عبارتند از POP (پروتکل اداره پست) و IMAP (پروتکل دسترسی به پیام‌های اینترنتی).

این اجزا با هم کار می کنند تا امکان ارسال و دریافت پیام‌های ایمیل از طریق اینترنت را با استفاده از پروتکل SMTP فراهم کنند.

سرور SMTP محلی یا ابری؟ کدام بهتر است؟

انتخاب بین سرور SMTP محلی یا ابری به نیازها و نیازهای خاص شما بستگی دارد. در اینجا چند فاکتور برای در نظر گرفتن وجود دارد:

     هزینه: یک سرور SMTP محلی ممکن است نیاز به سرمایه گذاری اولیه در سخت افزار و نرم افزار داشته باشد، در حالی که یک سرور SMTP ابری معمولاً بر اساس اشتراک پرداخت می‌شود. بسته به بودجه و الگوهای استفاده شما، یکی از گزینه‌ها ممکن است مقرون به صرفه تر از دیگری باشد.

     مقیاس‌پذیری: سرورهای SMTP ابری معمولاً می‌توانند در صورت نیاز، برای تطبیق تغییرات در حجم ایمیل، کوچک یا بزرگ شوند، در حالی که یک سرور SMTP محلی ممکن است به ارتقاء سخت‌افزار یا نرم‌افزار اضافی برای مدیریت افزایش ترافیک ایمیل نیاز داشته باشد.

     تعمیر و نگهداری: سرور SMTP ابری معمولاً توسط ارائه‌دهنده خدمات مدیریت و نگهداری می‌شود، در حالی که یک سرور SMTP محلی نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم و به‌روزرسانی‌ها توسط تیم فناوری اطلاعات شما دارد.

     امنیت: هر دو سرور SMTP محلی و ابری را می توان برای ایمن بودن پیکربندی کرد، اما سرور SMTP ابری ممکن است دارای ویژگی ها و گواهینامه های امنیتی اضافی برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی و انطباق داده ها باشد.

     قابلیت اطمینان: یک سرور SMTP ابری ممکن است چندین سرور اضافی و سیستم های پشتیبان داشته باشد تا از در دسترس بودن و قابلیت اطمینان بالا اطمینان حاصل شود، در حالی که یک سرور SMTP محلی ممکن است در صورت بروز مشکلات سخت افزاری یا نرم افزاری مستعد خرابی باشد.

در نهایت، بهترین انتخاب برای سازمان شما به نیازها و نیازهای خاص شما بستگی دارد. کسب‌وکارهای کوچک یا کسانی که منابع فناوری اطلاعات محدودی دارند ممکن است سرور SMTP ابری را گزینه‌ای کاربردی‌تر بدانند، در حالی که سازمان‌های بزرگ‌تر با الزامات ایمیل پیچیده‌تر ممکن است کنترل و سفارشی‌سازی ارائه شده توسط یک سرور SMTP محلی را ترجیح دهند.